Voor wie?

Mijn grootste interessegebied ligt in (complex) trauma, met affiniteit voor diagnostiek. Het is  mijn ambitie om mij bij te scholen en specialiseren in deze thema's en relevante behandelingstechnieken. Omdat ik daarnaast graag werk met oudere volwassenen, verdiep ik mij in thema's zoals het levenseinde, omgaan met verlies en rouw... Ook hiervoor kan je bij mij terecht.

 

Doelgroep: (jong)volwassenen en ouderen voor bijvoorbeeld...

- Chronische stress

- Laag zelfbeeld
- Piekeren, slaapproblemen
- Stemming, bv. depressie, burn-out

- Angst, bv. paniekaanvallen, faalangst, sociale angst

- Verlies en rouw; zowel levensverlies als levend verlies
- Verwerken van moeilijke levensgebeurtenissen

...

Maar ook: psycho-educatie en ondersteuning voor de naasten van iemand met een psychische kwetsbaarheid: Hoe kan ik mijn naaste(n) bijstaan? Hoe zorg ik (ook) voor mezelf?​

Onderwerpen waarvoor ik zou doorverwijzen omdat ik hier tot op heden te weinig in thuis ben: eetstoornissen, verslavingen, bij indicaties voor een (ernstige) persoonlijkheidsproblematiek... Ik vind het belangrijk dat je de gepaste zorg krijgt.

​​​

​

Werkwijze

​

Ik ben een sterke voorstander van een integratieve aanpak. Ik geloof dat verschillende therapievormen hun waarde en sterktes hebben die elkaar mooi kunnen aanvullen. Integratief werken biedt tevens de mogelijkheid om de aanpak zoveel mogelijk af te stemmen op het individu. Waar de ene persoon misschien het meest baat zou hebben bij het werken aan gedachtepatronen, heeft de andere persoon misschien eerder nood aan een lichaamsgerichte focus. Soms kan het nuttig zijn om verder terug te kijken op het verleden en soms is het juist belangrijk om zich eerst toe te spitsen op het hier-en-nu... Het kan ook een combinatie worden van verschillende dingen.

​

Wat in mijn persoonlijke stijl meestal wel voorkomt, is het meegeven van thuisopdrachten om toe te passen of uit te testen en dewelke we nadien ook bespreken. Verandering komt namelijk niet vanzelf, er moet buiten de therapieruimte iets mee gedaan worden. Dit kan onder andere in de vorm zijn van een dagboek, schrijven, registratie-oefeningen, ademhaling, apps, gedragsexperimenten, lichaamsgerichte oefeningen... Ik licht steeds toe waarom een bepaalde oefening waardevol kan zijn en toets af of je dat ziet zitten. ​Regelmatig maak ik gebruik van vragenlijsten om een duidelijker zicht te krijgen op wat er gaande is, op wat voor persoonlijke stijl iemand heeft, of ter evaluatie van de behandeling. Persoonlijk ben ik ook fan van het gebruik van psycho-educatie, metaforen en kan er occasioneel een mindfulness of imaginaire oefening in zitten.

​

In een eerste gesprek worden doorgaans nog geen concrete opdrachten gegeven. Een eerste gesprek gaat voor mij over de kennismaking, het beluisteren van je verhaal, het afstemmen van mogelijkheden en verwachtingen, het indien nodig gericht doorverwijzen en het bespreken van de praktische kant. 

​

​

Waarom een annuleringsbeleid? (zie rubriek Algemene voorwaarden)

Ik begrijp heel goed dat het vervelend kan aanvoelen om toch te moeten betalen bij laattijdige annulatie. Zeker wanneer je hier eigenlijk niets aan kon doen (bv. overmacht/ziekte). Tegelijk wil ik even toelichten waarom dit beleid nodig is. Stel je voor dat je een hele dag werkt, maar daar – regelmatig – slechts gedeeltelijk voor wordt betaald…

• Als zelfstandige heb ik geen inkomen wanneer een afspraak op het laatste moment geannuleerd of verplaatst wordt. Zeker op zonnige dagen of in periodes waarin veel mensen ziek zijn, kan dit betekenen dat ik een aanzienlijk deel van mijn inkomen verlies, terwijl mijn vaste kosten blijven doorlopen (zoals huur van de praktijkruimte, elektronisch patiëntendossier, opleidingen, website, enzovoort + net zoals iedereen heb ik natuurlijk ook mijn privé-uitgaven).

• De gereserveerde tijd hou ik speciaal vrij voor jou, waardoor ik die niet zomaar met iets anders kan invullen. Als er plots een uurtje vrijvalt, zit ik meestal "vast" in de praktijk en kan ik nergens anders heen. Wanneer meerdere cliënten op één dag afzeggen (wat bij veel psychologen regelmatig voorkomt), ben ik alsnog een hele dag aanwezig – vaak van 9u ’s ochtends tot 9u ’s avonds – met lege momenten ertussen. Als ik het vroeger had geweten, had ik mijn dag anders kunnen inplannen: afspraken clusteren en zo vroeger kunnen afronden, of ruimte maken voor andere taken zoals overleg met een arts of collega, intervisie of supervisie (waarvoor ik zelf ook betaal).

• Daarnaast had iemand anders die plek misschien goed kunnen gebruiken. Op dit moment heb ik nog geen lange wachtlijst, maar uit ervaring bij collega’s weet ik dat dit snel kan veranderen. Natuurlijk heb ik alle begrip wanneer er onverwacht iets gebeurt of je ziek wordt. Daarom bestaat er ook de mogelijkheid om éénmalig een uitzondering te krijgen.

Hopelijk biedt dit wat verheldering. Alvast bedankt voor het begrip!

 

​

​